فرهنگ سایبری در دهکده جهانی

نسان ها همیشه خود را با شرایط پیرامون خود وفق می دهند و رفتارها، عادات و نوع ارتباطات شان را مطابق با آن شرایط تغییر می دهند. نمونه بارز این تغییرات را در دنیای امروزی شاهد هستیم؛ دنیایی که صفت «ارتباطات» را بر آن نهاده ایم. در جهانی که با عنوان «دهکده جهانی» برای خودمان ساخته ایم، فرهنگ و ارتباطات مان نیز تغییر یافته است. یکی از ابزارهای این جهان مدرن که بیش از همه هویت اجتماعی مان را تغییر داده، اینترنت است و فرهنگی که این شبکه جهانی در ما به وجود آورده است را فرهنگ سایبر یا Cyberculture نامیده ایم. در واقع، این فرهنگ، فرهنگی نوظهور است که به واسطه شبکه های کامپیوتری، ابزارهای ارتباطی، سرگرمی و کسب وکارهای نوین وارد زندگی مان شده است. فرهنگ سایبر را می توان از طریق مطالعه پدیده های اجتماعی مختلف آمیخته با اینترنت و شکل های جدید ارتباطات شبکه ای همانند انجمن های آنلاین، بازی های چند کاربره اینترنتی، شبکه های اجتماعی و پیامک ها شناخت. دانشنامه انگلیسی آکسفورد برای نخستین بار این عبارت را در سال 1963 در فهرست لغات خود آورد؛ زمانی که ای. ام. هیلتون در کتابش نوشت: در زمان تمدن سایبر،

عریف دقیق فرهنگ سایبری
از آنجا که ارایه تعریف دقیق از فرهنگ سایبر کاری دشوار است؛ این اصطلاح به طور انعطاف‌پذیری به کار می‌رود و کاربرد آن بسته به شرایط محیط جای بحث دارد. در حالت کلی می‌توان این اصطلاح را دست کم فرهنگ‌های ارتباطات مجازی نامید. اما همین محدوده نیز گستره وسیعی از مسایل فرهنگی مرتبط با موضوعات سایبر را همانند سایبرنتیک (علمی که نحوه تنظیم فعالیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و ارتباطات را در موجودات زنده و ماشین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها بررسی می‌کند) و  مفاهیم جدیدی چون تشکیلات سایبر (Cyberorganization) بدن انسان و جامعه انسانی را در بر خواهد گرفت. این مفهوم حتی جنبش‌های معنوی و فرهنگی را همانند تئوری سایبورگ و همچنین پیش‌بینی ضمنی آینده شامل می‌شود.
فرهنگ سایبری در لغت‌نامه‌های انگلیسی فرهنگ میان کاربران شبکه‌های کامپیوتری تعریف شده، اما شاید گفت که فرهنگ سایبری یا کاملا یک فرهنگ آنلاین است یا شامل هر دو دنیای فیزیکی و مجازی نیز می‌شود. اگر بگوییم که فرهنگ سایبری فقط مختص ارتباطات آنلاین است، در این صورت دیگر این فرهنگ فقط در نتیجه استفاده از کامپیوتر به وجود نیامده، بلکه فرهنگی است که به واسطه کامپیوتر به وجود آمده است. فرهنگ سایبری جنبش وسیع فرهنگی و اجتماعی تنگاتنگ با علوم اطلاعات پیشرفته و فناوری اطلاعات، ظهور آنها، توسعه و رشد آنها در جامعه و فرهنگ مردم جهان بین دهه 1960 تا 1990 است. فرهنگ سایبری تاثیر یافته از پیدایش آن توسط کاربران ابتدایی اینترنت بوده و بارها توسط معماران و پروژه‌های اولیه اینترنت این فرهنگ تغییر یافته است. در حالی که در ابتدا این فرهنگ بر پایه یک نمونه فرهنگی کوچک و ایده‌های آن بود، فرهنگ سایبری مدرن گروه‌های مختلفی از کاربران و ایده‌های آنها را دربر می‌گیرد. مفاهیم خاص بی‌شماری از فرهنگ سایبری نیز توسط نویسندگانی چون لو مانوویچ، آرتورو اسکوبار و فرد فارست بیان شده است. برخی نویسندگان سعی کرده‌اند که به درک جامع‌تری برای متمایز کردن فرهنگ سایبری ابتدایی و معاصر (همانند جاکوب مکک) و متمایز کردن فرهنگ سایبری به عنوان فرهنگ ناشی از فناوری‌های اطلاعات و فرهنگ سایبری به عنوان نگرش خاص ناشی از ترکیب فرهنگ و فناوری (همانند دیوید لیستر) دست یابند.

ظهور فرهنگ سایبری
ظهور فرهنگ سایبری ناشی از بروز تعاملات انسانی از طریق شبکه‌های کامپیوتری است. در واقع، کاربران شبکه‌های کامپیوتری می‌توانند بسیاری از فعالیت‌های روزمره خود را مثل خرید و بازی در این فضا انجام دهند. برخی از این تعاملات توسط نرم‌افزارهای شخصی ‌شده و کارهای دیگری که معمولا با پروتکل وب سازگار هستند، پشتیبانی می‌شود. موارد زیر مثال‌هایی از این نوع تعاملات هستند:
وبلاگ‌ها
 شبکه‌های اجتماعی
بازی‌های آنلاین
چت روم‌ها
تجارت الکترونیکی
به اشتراک گذاری فایل
دنیاهای مجازی

تعاریف فرهنگ سایبری
فرهنگ سایبری همچنان که از خود کلمات این عبارت برمی‌آید، برگرفته از مفاهیم سنتی فرهنگ است. قوم نگاری (ethnography) فرهنگ سایبری از جنبه‌های مهم این فرهنگ است که نمی‌تواند منعکس کننده فرهنگ تک واحد باشد. فرهنگ سایبری را نمی‌توان فرهنگ یکپارچه یا لامکان فضای مجازی تعریف کرد، زیرا این فرهنگ توسط مردم مختلفی که در مکان‌های مختلف واقعی جهان قرار دارند، به وجود آمده است. این فرهنگ کاملا انعطاف‌پذیر و نابود شدنی است و می‌تواند توسط عوامل خارج از دنیای مجازی شکل بگیرد. به عنوان مثال، می‌تواند از قوانین دولت‌های جهان فیزیکی، هنجارهای اجتماعی، معماری فضای مجازی و نیروهای بازار استنتاج شود. برخی از این تعاریف عبارتند از:
- فرهنگ سایبری، متعلق به جامعه‌ای است که با فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات در ارتباطند.
- فرهنگ سایبری، فرهنگی است که به واسطه صفحه نمایش‌های کامپیوتر به وجود آمده است.
- فرهنگ سایبری به شدت بر مفهوم تبادل اطلاعات و دانش استوار است.
- فرهنگ سایبری بستگی به توانایی مدیریت ابزارها در سطحی دارد که اشکال دیگر فرهنگ قادر به انجام آن نیستند.
- فرهنگ سایبری باعث می‌شود که تعداد افراد بیشتری برای از بین بردن یک مشکل وارد عمل شوند؛ به طوری که این اقدامات معنای سنتی خود را نیز دارند و شامل محدودیت‌های فیزیکی، جغرافیایی و زمانی نیز می‌شوند.
- فرهنگ سایبری، یک فرهنگ شناختی است نه یک فرهنگ جغرافیایی.
- فرهنگ سایبری، تولید فرآورده ذهن انسان‌هاست در یک مکان عمومی برای تعاملات اجتماعی.
- فرهنگ سایبری، شکننده‌تر از اشکال سنتی اجتماعی و فرهنگی است.

هویت در فرهنگ سایبری
فرهنگ سایبری به طور کلی همانند فرهنگ به کسب هویت و اعتبار بستگی دارد. اما، به دلیل نبود تعامل فیزیکی مستقیم، کسب هویت در این فرهنگ بسیار دشوار است. به طور کلی، رابطه دو سویه است و هویت و اعتبار هر دو برای جوامع آنلاین ضروری به نظر می‌رسد. کسب اعتبار آنلاین به همان روشی که در دنیای آفلاین میسر است، امکان‌پذیر است، اما از آنجا که این دو دنیا از هم مجزا هستند، چندان دور از ذهن نیست که مکانیسم به دست آوردن اعتبار در این دو نیز متفاوت باشند.

معماری اعتبار
بر اساس تعریف‌های لورنس لسینگ در کتاب "کد: نسخه 0/2"، معماری اعتبار در جامعه آنلاین شامل فاکتورهایی است که عبارتند از:
- ناشناس بودن در مقابل شناس بودن
- وابسته بودن هویت آنلاین به هویت فیزیکی در مقابل هویتی که فقط در اینترنت وجود دارد.
در توضیح این مطلب باید گفت که بسیاری از سایت‌ها به کاربران امکان می‌دهند که به صورت ناشناس در آن فضا وارد شوند و در این صورت کاربران به عنوان "مهمان" یا "کاربر ناشناس" اظهارنظر می‌کنند. در واقع، در این سایت‌ها امکان این هست که کاربران بدون ترس و واهمه‌ای نظرات خود را درج کنند. یوتیوب یکی از این سایت‌هاست که پایه و اساس آن ناشناس بودن کاربران است تا به راحتی بتوانند ویدیوهای خود را منتشر و یا در مورد ویدیوهای موجود اظهار نظر کنند.

هویت پنهان
‏اسم‌های مستعار و متن‌های تایپ شده عجیب و غریب، همه ماسک‌هایی هستند که کاربر برای پنهان کردن هویت خود به چهره می‌زند. ضرب‌المثل جدیدی رایج شده که می‌گویند: در اینترنت هیچ کس نمی‌داند که شما سگ هستید، یا چیز دیگر. نبود نشانه‌ها، چه مادی یا اجتماعی و رو در رو نشدن افراد در اینترنت، همه باعث پنهان ماندن هویت افراد شده ‌است. همچنین موجب تغییر هویت و ساخت یک هویت جعلی را آسان می‌کند. کاربران با شیوه‌های نوین شخصیت‌های مختلفی خلق و ارایه می‌کنند. شخصیت‌های خیالی که تاکنون سابقه نداشته ‌است.

شکل‌گیری هویت نسل‌های جدید
کاربران اینترنت فرهنگ خود را که ریشه در ارتباطات جهانى دارد، به وجود می‌آورند و همین کاربران، اجتماعات و گروه‏هاى خاصى را سازماندهى مى‏کنند. اینترنت به جادوگری تشبیه می‌شود که با وسایل و روش‏هایى که در آستین دارد می‌تواند برای محرومیت‏هاى موجود در یک جامعه جایگزین پیدا کند. بنابراین به شکل‏گیرى هویت افراد نیز کمک مى‏کند و از این نظر، در تمامى فرهنگ‏هاى حاکم و حتی اقلیت‏ها نقش یکسانی دارد.

اینترنت ابزاری قوی در تغییر فرهنگ
تمامی کارشناسان در این مساله اتفاق نظر دارند که اینترنت به عنوان ابزاری بسیار قوی در تغییر فرهنگ جوامع نقش آفرینی می‌کند. بخشی از این تغییرات با وجود اینترنت در جوامع مختلف اتفاق می‌افتد، چراکه در فضای مجازی مجالی برای سایر فرهنگ‌ها فراهم می‌شود. باید در نظر داشت چون کاربران اینترنت به جریانات پیشتاز فرهنگى دسترسى دارند، بنابراین این افراد و جریانات بخشى از فرهنگ اینترنت را می‌سازند، چون اینترنت محلى است براى عرضه الگوهاى رفتارى متفاوت با فرهنگ‏هاى رسمى از همین رو تاثیرگذارى آن بر فرهنگ در مقایسه با عواملی مانند محیط و سایر حوزه‏هاى فرهنگى بیشتر است. علاوه بر این اینترنت خودش گاهی به عنوان فرهنگ یا خرده فرهنگ به شمار می‌رود و همه فرهنگ‏ها را در برمى‏گیرد، زیرا محیط، ابزار و تعاملات خاص خود را دارد؛ محیط، ابزار و تعاملاتی کاملا متفاوت از فضاى غیرمجازى. پس اینترنت می‌تواند به خودى خود عامل موثرى در ایجاد تغییر درون فرهنگى باشد.

زبان پیامکی
زبان پیامکی (به انگلیسی: SMS language) به اصطلاحات اختصاری استفاده شده در پیامک‌ها و چت روم‌ها و شبکه‌های مجازی اجتماعی اطلاق می‌شود. اهمیت زبان پیامکی در نوشتن واژه‌ها با کمترین تعداد حروف برای رساندن مفهوم است. به همین دلیل، در این گونه زبان از رعایت اصول نوشتن از جمله نقطه‌گذاری، با حروف بزرگ نوشتن و رعایت کامل دستور زبان پرهیز می‌شود. در یک نگاه زبان پیامکی را می‌توان گویشی نو ظهور در زبان دانست که واژگان و اعداد را در هم آمیخته تا مختصرترین واژگان را برای بیان مقصود بسازد. پیدایش زبان پیامکی به دوره استفاده از تلگراف بر می‌گردد. زمانی که واژگانی نظیر TEXT را برای سریع نوشتن به صورت txt می‌نوشتند. به غیر از حذف واژه با ترکیب اعداد و حروف نیز باز هم می‌شود واژگان کوتاه‌تری نوشت. برای مثال برای واژه انگلیسی later می‌توان از عبارت سه کاراکتری l8r استفاده کرد. استفاده از ابزارهای چت رشد زبان پیامکی را سرعت بخشید. افراد چت‌کننده برای سرعت بخشیدن به کار کم‌کم واژه‌های اختصاری را برای عبارات بزرگ ساختند.

جنگ سرد سایبری چیست؟

نواع مختلف حملات سایبری دهه ها است که در جهان به وقوع می پیوندد. منتها ظرف چند سال گذشته این یورش ها به شکل بسیار خطرناکی صورت می گیرد. به طوری که شاهد یورش هایی هستیم که از سوی کشورهایی برضد ملت های دیگر صورت می گیرد. نمونه این حملات حمله با کرم استاکس نت است.

دکتر رندال آر دیپرت کارشناس اخلاق نظامی می گوید که ما دلایل خوبی برای نگرانی داریم. چراکه در قوانین جنگی و نیز اخلاق عرفی از حملات سایبری تقریباً هیچ صحبتی به میان نیامده.

وی می گوید:«اصرار بر نابودی پایگاه داده ها، سیستم های ارتباطی و شبکه های نیرو، دزدی از سیستم های بانکی، تاریک کردن شهرها، ضربه زدن به کارخانجات و زیرساخت های حفظ سلامت و ... با استفاده از حملات سایبری به اندازه کافی بد است. اما برخلاف جنگ های متداول، ‌هیچ چیزی نزدیک به کنوانسیون ژنو برای جنگ سایبری وجود ندارد. هیچ مرزی برای این حملات مشخص نشده. هیچ مقاوله نامه ای هم وجود ندارد که استانداردهایی را در قوانین بین المللی برای چگونه انجام گرفتن یا نگرفتن چنین جنگ هایی قرار دهد.»

به گفته وی اصطلاحاتی مثل حمله سایبری و جنگ سایبری مشخصه ها و پیامدهای متفاوتی دارند. اما با وجود این که از یکدیگر متمایزند از سوی بسیاری جا به جا مورد استفاده قرار می گیرند.

دیپرت به چند نمونه از میان نمونه های بسیاری که در زمینه جنگ های سایبری وجود دارد اشاره می کند که از جمله آنها انجام حملات سایبری روسیه به استونی و گرجستان و حملات خوب سازماندهی شده چین به اهداف شرکتی یعنی گوگل و جی میل و نیز حملات کرم استاکس به بعضی از کشورها است.

البته ایجاد خسارت های عمدی سایبری دهه ها است که گریبان فضای مجازی را گرفته است. این صدمات عمدتاً از سوی افراد غیرسیاسی و هکرها که به دنبال ایجاد هرج و مرج در فضای سایبر هستند وارد می شود. به اینها می توان عاملان جاسوسی سایبری صنعتی که انگیزه اقتصادی دارند را هم افزود.

ایده هایی هم درباره این که در نتیجه این حملات چه رخ می دهد وجود دارد. اما برای سناریوهای احتمالی، استدلال های اخلاقی و مثال های سرراستی که ما را راهنمایی کند وجود ندارد.

دیپرت می گوید:«برای مثال در قوانین جنگ سنتی مواردی مثل کشتن یا مجروح کردن اهداف انسانی و یا نابودی ساختارهای فیزیکی مشخصاً بیان شده است. اما هیچ قانون یا محدودیتی برای صدمات سایبری یا نرم که به اهداف انسانی و ساختارهای فیزیکی «به صورت شیء» صدمه نمی زند وجود ندارد. درحالی که تخریب عمدی یا منحرف کردن داده ها یا الگوریتم ها هم می تواند به انسان ها، ماشین ها یا محیط زیست زیان وحشتناکی وارد کند. زیانی که گریبان سیستم های کاملاً غیرنظامی را می گیرد و در دوره های طولانی زمانی به جمعیت یک کشور صدمه می زند.»

نگرانی دیگر از ناحیه اینترنت است که بیشتر زیرساخت های اطلاعات دفاعی و اقتصادی را مقابل حملات سایبری آسیب پذیر کرده است.

دیپرت این شرایط را با سال های اولیه جنگ سرد مقایسه می کند. یعنی زمانی که ایده های اندکی درباره این که قدرت های اتمی چگونه از لحاظ تهاجمی یا دفاعی باید سلاح هایشان را مورد استفاده قرار دهند وجود داشت.

به گفته وی آن چه که ما امروز نیاز داریم و آن چه که اساتید، کارکنان حوزه نظامی و حکومت ها باید انجام دهند سیاستگذاری و تدوین استراتژی هایی است که جنگ سایبری را پوشش دهد. همچنین لازم است مفاهیم و اصول اخلاقی ای برای جنگ سایبری مطرح شود. و همچنین بعضی موافقت نامه ها انجام شود برای این که چنین جنگ هایی موضوعی برای قانون عرفی و بین المللی باشد.

دیپرت می گوید:«من پیش بینی می کنم که آن چه ما امروز ما با آن مواجهیم یک جنگ سرد سایبری طولانی است که مشخصه اش وارد آمدن خسارت های محدود ولی مکرر به سیستم های اطلاعاتی است. این در حالی است که ملت ها، شرکت ها و ... این سلاح ها را آزمایش می کنند و احساس می کنند که این سلاح ها راهی به سوی دست یافتن به نوعی توازن است.»

پیروزی در جنگ سایبری به چه معناست؟

کارشناسان نظامی در میدان نبرد گتیزبورگ راه می‌روند چون فکر می‌کنند می‌توانند چیزی بیاموزند که از آن‌ها افسران بهتری بسازد، اما وقتی چند سال پیش اتفاقی در حوزه فضای مجازی رخ داد، با خود گفتند چرا به خودمان زحمت بدهیم و درباره فضای سایبری بیاموزیم؟

در شرایطی که کشورها شبکه‌های دفاعی دیجیتال خود را تقویت می‌کنند و ارتشی از هکرها را آموزش می‌دهند، باز هم درک ناملموسی از ماهیت جنگ سایبری وجود دارد. هنوز هم درک درستی از مفهوم جنگ سایبری وجود ندارد،چه برسد به پیروز شدن در آن. این نتیجه‌ای بود که شرکت‌کنندگان در میزگرد اندیشکده شورای آتلانتیک در خصوص جنگ دیجیتالی، اتفاق‌نظر داشتند.

 اندیشکده شورای آتلانتیک در تحلیلی به قلم جیسون هیلی، رییس برنامه سایبری شورای آتلانتیک و پژوهشگر ارشد دانشگاه کلمبیا، به بررسی بحث‌های در میزگردی که اخیراً با شرکت کارشناسان و متخصصان حوزه سایبری از سوی شورای آتلانتیک برگزار شد پرداخت و به سه نکته مهم منتج از این میزگرد درباره آینده تحولات فضای سایبری اشاره کرد و نوشت: کارشناسان اذعان داشتند که قوانین و روش‌های درگیری در فضای مجازی هنوز در حال تغییر و تحول‌اند اما در عین حال بر این عقیده بودند که دیگر نباید جنگ سایبری را به این دلیل که کاملاً ملموس نیست، در جایگاه پایین‌تری نسبت به جنگ فیزیکی قرار داد.
سه درس مهمی در جنگ‌های سایبری

جیسون هیلی، عضو ارشد غیرمقیم در شورای آتلانتیک و پژوهشگر ارشد دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «کارشناسان نظامی در میدان نبرد گتیزبورگ راه می‌روند چون فکر می‌کنند می‌توانند چیزی بیاموزند که از آن‌ها افسران بهتری بسازد، اما وقتی چند سال پیش اتفاقی در حوزه فضای مجازی رخ داد، با خود گفتند چرا به خودمان زحمت بدهیم و درباره فضای سایبری بیاموزیم؟». «پس‌کد (Passcode)» همکار رسانه‌ای انحصاری این رویداد بود که با هدف بررسی ماهیت و خاستگاه جنگ‌های سایبری توسط طرح سایبری شورای آتلانتیک برگزار شد. سه درس مهمی که از اندیشمندان برجسته کشور در این زمینه آموختیم در ادامه آمده است:

انسان، مهم‌ترین و در عین حال ضعیف‌ترین جزء جنگ‌های سایبری است

۱- عامل انسانی را فراموش نکنید

«کریس اینگلیس»، استاد مهمان برجسته مطالعات امنیت سایبری در آکادمی نیروی دریایی آمریکا که تا سال گذشته معاونت آژانس امنیت ملی را عهده‌دار بود، در این رویداد بیان داشت که: «علی‌رغم ماهیت فنی جنگ‌های سایبری، انسان مهم‌ترین عامل در این درگیری‌هاست. آزاردهنده‌ترین، فرصت‌طلب‌ترین، و ضعیف‌ترین جزء جنگ‌های سایبری انسان‌ها و آن دسته از افرادی هستند که تصمیمات حوزه جنگ‌های سایبری را اتخاذ می‌کنند.» نمونه بارز این امر در مواردی است که قدرت نرم، مانند زمان مذاکرات با متحدان، به ملت‌ها کمک کرده تا از جنگ‌های سایبری موقعیت محکمی برای خود دست‌وپا کنند. شرکت‌کنندگان در این میزگرد متفق‌القول بودند که کشور استونی بهترین نمونه از این موارد است. در حالی که به نظر می‌رسید استونی با حمله دیجیتالی روسیه در سال ۲۰۰۷ ازپادرآمده بود، این کشور توانست موقعیت خود را تقویت کند زیرا سایر کشورها از توانایی‌های روسیه آگاهی یافتند و استونی موفق شد به موقعیت امنیتی قوی‌تری دست پیدا کند.

 صلح بیش از جنگ بر حوزه سایبری حکمفرماست

۲- واژه جنگ سایبری این روزها باب شده اما آمار از صلح سایبری خبر می‌دهد

«براندون والریانو»، سخنران ارشد دانشگاه گلاسکو بر این باور است که: «علی‌رغم خبرهایی که درباره اقدامات صورت‌گرفته در راستای حملات و جنگ‌های سایبری منتشر می‌شود، آمار و ارقام نشان می‌دهد که خودداری و ممانعت قابل‌توجهی در خصوص جنگ‌های دیجیتالی وجود دارد. جنگ سایبری جلوه متفاوتی نسبت به دیگر انواع جنگ دارد. کشورهایی که پیشرفته‌ترین جنگ‌افزارهای سایبری را در اختیار دارند، عمدتاً در عملیات تهاجمی از آن‌ها استفاده نمی‌کنند بلکه آن‌ها را بیشتر در مأموریت‌های مخفیانه جاسوسی به کار می‌برند. این امر حاکی از آن است که در این حوزه، نه درگیری، بلکه جریان پنهانی از صلح برقرار است».

لزوم تغییر چارچوب‌های ذهنی درباره امنیت سایبری

۳- هیچ راهی برای امنیت کامل سایبری وجود ندارد

شرکت‌کنندگان در این میزگرد معتقدند فناوری سایبری هرقدر هم پیشرفته باشد، امکان دستیابی به امنیت سایبری کامل وجود ندارد. آقای والریانو پیشنهاد داده است که کشورها، به جای آنکه به دنبال دژ مستحکم تکنولوژیکی باشند، بهتر است چارچوب ذهنی خود را نسبت به مفهوم محافظت دیجیتالی تغییر دهند. وی می‌گوید: «اگر آن را روی کاغذ بنویسید و روی رایانه‌تان بگذارید، آسیب‌پذیر خواهید شد. باید این حقیقت را بپذیریم».

                                                                                

لزوم بازبینی در رویکرد کنونی نسبت به فضای سایبری

مفهوم سایبری منحصربه‌فرد است و ویژگی‌های بی‌بدیلی دارد اما مفهوم مستقلی نیست. ما دیگر ابزارهای قدرت را به میدان می‌آوریم تا به موفقیت‌هایی در فضای مجازی دست پیدا کنیم. می‌توان از فضای مجازی به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف در سایر حوزه‌ها استفاده نمود. این حوزه‌ها به هم متصل‌اند. این امر درباره سایر حوزه‌ها صدق می‌کند و به همان میزان هم برای فضای سایبری مصداق دارد.

تصور کنید بیست سال بعد، به گذشته نگاه کنیم و بگوییم، کشوری که در فضای مجازی پیروز شد، کشوری نبود که می‌خواست بلندترین قله‌های فناوری دیجیتالی را فتح کند، بلکه کشوری بود که به قلب و روح ساکنان و کاربران فضای مجازی راه پیدا کرد. اگر این تعریف ما از پیروزی در فضای سایبری باشد، اگر آن کشور واقعاً موفق‌ترین ملت در حوزه امنیت ملی خواهد بود، پس در آن صورت راهی که هم‌اکنون در پیش گرفته‌ایم راه چندان درستی نیست.

اهداف دشمن در جنگ سایبری

هداف دشمن در جنگ سایبری عبارتند از :

1- تشکیل ارتش سایبری بر علیه انقلاب اسلامی
2- پیاده سازی اهداف جنگهای فرهنگی، اعتقادی، روانی ، سیاسی و اقتصادی در فضای اینترنت
3- راه اندازی وبلاگ ها و سایت های اینترنتی با موضوعات ضدفرهنگی ، ترویج شبهات اعتقادی ، اطلاع رسانی شایعات و اخبار کذب و فعالیت های اقتصادی منحرف در فضای اینترنت
4- هک کردن وبلاگ ها و سایت های ایرانی مفید در اینترنت
5- ساخت نرم افزارها و بازی های رایانه ای با موضوعات ضدفرهنگی
6- ساخت نرم افزارها و بازی های تلفن همراه با موضوعات ضدفرهنگی
7- انتشار تصاویر مستهجن در اینترنت ، کامپیوتر و تلفن همراه
8- انتشار موسیقی و آوازهای حرام در اینترنت ، کامپیوتر و تلفن همراه و دستگاه های MP3Player
9- انتشار کلیپ و فیلم های ضدفرهنگی در اینترنت ، کامپیوتر ، تلفن همراه ، دستگاه های VCD-DVD و MP4Player

ابزارهای مورد استفاده دشمن در این جنگ عبارتند از :
اینترنت- تلفن همراه - کامپیوتر - دستگاه های MP3Player-MP4Player-VCD/DVD

شگرد سارقان سایبری به دست آوردن اطلاعات بانکی است

رئیس پلیس فتا استان آذربایجان شرقی در جمع کارکنان موسسه مالی اعتباری ثامن تبریز گفت: عمده برداشت‌های غیر مجاز و جرائم اقتصادی از شهروندان به جهت عدم آگاهی از نحوه نگهداری و محافظت از اطلاعات بانکی می‌باشد.

پایگاه اطلاع رسانی پلیس فتا: سرهنگ محسن محمودی با حضور در جمع کارکنان موسسه مالی اعتباری ثامن تبریز بیان کرد:  امروزه امنیت در فضای مجازی با توجه به روند رو به رشد تکنولوژی و تجارت الکترونیک بسیار زیاد شده و خدمات و امکاناتی که در دنیای مجازی فراهم شده است بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. فروشگاه‌های اینترنتی‌، بانکداری الکترونیک، خبرگزاری‌ها، آموزش‌های الکترونیک، ارتباط با دیگران‌، نشر عقاید و افکار‌ها و … همه در این دنیای مجازی بین مردم جا باز کرده است.

این مقام انتظامی بانکداری الکترونیک را فرصتی برای دسترسی آسان به فعالیت‌های بانکداری بیان کرد و افزود: در این نوع بانکداری علی‌رغم مزیت‌هایی مانند بهبود کارایی، سرعت، آسانی کار، عدم محدویت زمانی و مکانی و ... مخاطرات فراوانی را نیز به همراه دارد که برخی از این مخاطره‌ها عبارت‌اند از: سرقت و جعل شماره رمز کارت اعتباری، دسترسی به اطلاعات شماره‌ حساب مشتری، تغییر اطلاعات شخصی و مواردی از این ‌دست می‌باشد.

وی در ادامه یکی از مخاطرات بانکداری الکترونیک را درگاه‌های جعلی یا همان فیشینگ برشمرد و افزود: در این روش تبهکاران با طراحی و ایجاد درگاه جعلی بانک‌ها (فیشینگ) افراد را با شیوه و شگردهای مختلف به این درگاه جعلی هدایت کرده و با به دست آوردن اطلاعاتی نظیر کلمه کاربری، رمز عبور، شماره 16 رقمی عابر بانک، رمز دوم و CVV2 اقدام به سرقت و خالی کردن حساب آنها می‌کنند.

رئیس پلیس فتا آذربایجان شرقی خاطرنشان کرد: جهت بهره مندی از فن آوریهای نوین که یکی از آن، استفاده از بانکداری الکترونیک می باشد باید نحوه استفاده صحیح و درست آن را به طور دقیق یاد گرفته و مشخصات بانکی خود را نیز در اختیار دیگران حتی آشنایان قرار ندهیم.

وی افزود: کاربرانی که اطلاعات کافی در خصوص فضای سایبر و تهدیدات آن ندارند به جهت سهل انگاری و ساده انگاری در دام مجرمان سایبری گرفتار می‌شوند که یکی از راهکارهای آن بالا بردن سطح آگاهی‌های عمومی در خصوص فضای مجازی است.

سرهنگ محمودی در پایان گفت: در صورت بروز مشکلات در فضای سایبری، پلیس فتا آمادگی مقابله با جرائم رایانه‌ای را دارد و از عموم مردم درخواست داریم در صورت مواجهه با جرائم رایانه‌ای مراتب را سریعاً به وب سایت پلیس فتا به آدرس www.cyberpolice.ir بخش تماس با ما گزارش کنند.